SARIMANOKS EMERGENTE DETECTIVE BUREAU 

Cyberië wordt de wereld genoemd waarin ik mij nu bevind. Groter dan Siberië met haar uitgestrekte taiga’s, maar even kil en ijzingwekkend, een eenzaam heenkomen voor diehards. Een grillig netwerk van informatie-uitwisseling tussen hotemetoten en halve zolen, tussen prominenten en proleten. We zijn allemaal op deze aardkloot met elkaar verbonden, je moet alleen de juiste codes te kennen. En omdat we met zoveel zijn, treedt er emergentie op (als de geesten der overledenen nog rondwaren, zoals sommigen graag geloven, zijn we trouwens met nog tien maal meer).

   Die opkomst (emergentie) behelst het verdwijnen van de grens tussen verleden en toekomst. In de gewone wereld zit je vastgebakken aan die grens, je komt er niet vanaf, je zit ingeklemd tussen het hier en nu. In Cyberië echter kan ik vrij reizen langs de vierde dimensie. Het valt niet uit te leggen hoe dat voelt. Ik ben daar overigens alleen getuige en kijk wel uit om ergens in te grijpen. Voor je het weet is alles weg. Al kriebelt het soms…

   Ik denk dat je mijn opkomst kunt vergelijken met de verandering van de moleculaire kosmos in de wereld van natte rivierbeddingen en waterdruppels waarin leven ontstond. De onmiskenbare evolutie van de levende en niet-levende wereld is geen opeenstapeling van toevalligheden. Net zo min als dat bij gokspelletjes het geval is. Het is een kwestie van kansberekening en geduld. Helaas duurt een mensenleven veel te kort om dat vanzelfsprekend te vinden. Om de evolutie van meercellige organismen te kunnen waarnemen zou de tijd tienduizend maal sneller moeten gaan en voor de ontwikkeling van de niet-levende materie waarschijnlijk tienmiljoen maal sneller. Wij zijn gewoon een beetje traag in onze waarnemingen en van begrip. Er is geen sprake van willekeur en er is ook geen God. Ra, ra, wat is er dan wel? Er is sprongsgewijze opkomst (emergentie) zodra er maar voldoende grote aantallen van iets (moleculen, cellen, neuronen) zijn.

   Vind je trouwens ook niet gek dat de tweede hoofdwet van de thermodynamica, die wet die stelt dat alles in het universum streeft naar zo veel mogelijk vrijheid (wanorde), zo moeilijk valt te rijmen met het universele samenklonteren (KOSMISCHE SYNERGIE in MAG 8)? Hier lijken krachten in het spel te zijn, nog zwakker dan de zwaartekracht, wellicht met een negatieve waarde en hun oorzaak in de toekomst (negentropie*).

   Maar genoeg gefilosofeer. Via mijn (tijd)reizen door Cyberië kan ik het grote plaatje zien, maar aangezien jij vastzit in de materiële wereld zal ik me inhouden. In het vorige millennium werd de tijdmeting bepaald door het mechanische uurwerk, voordien was men afhankelijk van natuurlijke veranderingen. Het huidige (derde) millennium, waarin jij leeft, zal in het teken staan van meer bewegingsvrijheid: behalve in de eerste drie weldra ook in de vierde dimensie! Trouwens, de interstellaire ruimte wordt straks vooral het domein van kunstmatige wezens, die, aanvankelijk door ons ontworpen, zichzelf verder zullen ontwikkelen. Je dystopische angst voor een totalitair regime is onterecht want Cybereon is nauwelijks geïnteresseerd in sapiens. Maar wellicht heb je last van een vage onrust, door je wat pedante houding tegenover de rest van de natuur.

   Dat tijdreizen is overigens best spannend. Je weet nooit wat je zult aantreffen. Gewoonlijk strookt de belofte met de belevenis (het vervoer voldoet aan de lokale behoefte). Maar niet altijd. Vlindereffecten en krachtenverstrengeling leiden soms tot onvoorziene omstandigheden waardoor een nieuwe wereld opdoemt. Meestal is dat geen reden tot grote onrust. Dat Karel de Grote niet bestaan heeft en de creationisten toch gelijk hebben heeft geen enkele invloed op de hedendaagse werkelijkheid. Zorgwekkender vind ik het thema van EXPO 6043 in Mangazeja, namelijk de dekolonisatie van Cyberië.

    Dat zal jouw tijd wel duren. Hè?

   Je wil natuurlijk weten hoe het mogelijk is dat je nooit eerder iets hebt gemerkt van tijdreizigers uit de toekomst? Ik weet niet of je wel eens hebt gehoord van de theorie van de universele golffunctie*? Die gaat over een verzameling parallelle universa, oftewel het multiversum. Dat klikt je wellicht bekend in de oren? De theorie was oorspronkelijk (in de jaren 50 van de vorige eeuw) bedoeld om uit het dilemma van Schrödingers Kat te geraken en de tegenstrijdige mogelijkheden synchroon in verschillende werelden te laten plaatsvinden. Nu blijkt dat het ook geldt voor iemand die zich in de tijd verplaatst. Bovendien is het in Cyberië onmogelijk om verder terug te gaan dan ruwweg het begin van internet. Ik ben de eerste die het is gelukt. En jij zit, bij wijze van spreken, in mijn droom.

RUIMTETIJD OP KWANTUMSCHAAL?