De prikklok (1888) wordt het symbool van de moderne slavenarbeid.
Het fenomeen ontleent haar legitimiteit aan de misvatting die macht gelijkstelt aan recht.

SARIMANOKS EMERGENTE DETECTIVE BUREAU

Ik ben terug op mijn stek en speel domino met de Obeah-jongens. De inzet is een fles rum die al half leeg is. Of half vol? Ze hebben me gevraagd mee te gaan naar een bijeenkomst met Papa Tan. De sjamaan geniet enige faam als gebedsgenezer en wordt beschouwd als een geestelijk geleerde.. Volgens mijn buurman op de bank kan hij mij vast van dienst zijn. ‘Als je iets kwijt bent, is het niet verdwenen. Het is alleen onzichtbaar geworden. Het gaat volledig op in de omgeving.’

   Camouflage. Nabootsing. Perfecte mimicry. Dat spreekt mij wel aan. Zelfs als would-be natuurvorser hoor ik daar ook verstand van te hebben. En wie weet kan die Papa Tan iets zinnigs zeggen over dat evenbeeld van Annelies dat ik maar nergens kan vinden. Waar twee mensen zoveel op elkaar lijken moet trouwens wel iets bijzonders aan de hand zijn. Overeenkomst vertonen met de achtergrond en overeenkomst vertonen met een medemens, dat lijkt allebei op een soort mimicry.

   Iemand kwijtraken betekent toch ook niet dat-ie is verdwenen? Maar onzichtbaar…? Daar geloof ik niets van.

   Hoe dan ook, die Amanda zal ik opsporen. Daar heb ik genoeg reden voor. Niet alleen beroepsmatig maar ook persoonlijk. Ik moet weten of het evenbeeld van Annelies niet alleen uiterlijk op haar lijkt maar ook haar betrokkenheid deelt. Is zij net zo begaan met … nou ja, net zo begaan?